Κάθε χρόνο, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαγιγνώσκονται με καρκίνο. Πάνω από τους μισούς εξ αυτών πεθαίνουν εξαιτίας της “επάρατης νόσου”, ενώ οι υπόλοιποι απλά την διαχειρίζονται.
Για κάποιους, ο καρκίνος υποχωρεί ή περνάει σε φάση ύφεσης μέσω της χημειοθεραπείας, ή της ακτινοθεραπείας, όπου υπάρχει πιθανότητα ακόμα και πλήρους ανάρρωσης.
Άλλοι υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όποιου καρκινικού όγκου, ελπίζοντας ότι δεν έχουν μείνει καθόλου καρκινικά κύτταρα στον οργανισμό τους μετά την επέμβαση.
Ο στόχος, ωστόσο, είναι να αποφύγει κανείς τον καρκίνο εξ αρχής. Πώς, όμως, να το πετύχει αυτό, όταν τα πάντα γύρω μας φαίνεται πως με τον ένα ή άλλο τρόπο μπορεί να τον προκαλούν;
Με τόσα πολλά πράγματα που φέρεται να συμβάλλουν στον κίνδυνο καρκίνου, είναι εύκολο να φτάσει κανείς στο σημείο να ανησυχεί υπερβολικά για το κάθε τι που τρώει ή κάνει, ειδικά όταν νέες μελέτες προειδοποιούν για μια νέα ουσία, προϊόν, ή συμπεριφορά που “είναι καρκινογόνα”.
Μερικές φορές, δεν είναι αυτή ακριβώς ολόκληρη η αλήθεια. Άλλες φορές, απλά δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να αποτελεί “κανόνα” σε ό,τι αφορά τον καρκίνο.
Δείτε 3 παραδείγματα από πράγματα ή καταστάσεις, που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι προκαλούν καρκίνο, αλλά κάνουν λάθος:
Καρκίνος και… κινητά τηλέφωνα
Ναι, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η παρατεταμένη χρήση των κινητών τηλεφώνων, όταν τα κρατάμε κοντά στο κεφάλι μας για να μιλήσουμε, μπορεί να προκαλέσει όγκους στον εγκέφαλο σε βάθος χρόνου.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, τα κύματα που εκπέμπονται από τις κεραίες στα τηλέφωνα μας είναι γνωστά ως κύματα ραδιοσυχνότητας. Αυτά τα κύματα εμπίπτουν στο φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας μεταξύ των ραδιοκυμάτων FM (ραδιόφωνο) και των μικροκυμάτων.
Είναι μια μορφή μη-ιονίζουσας ακτινοβολίας, που σημαίνει ότι δεν έχει αρκετή ενέργεια για να προκαλέσει καρκίνο βλάπτοντας απευθείας το DNA στο εσωτερικό των κυττάρων. Αν αυτή η ακτινοβολία ήταν αρκετή για να προκαλέσει καρκίνο, οι σχετικές μελέτες θα πρέπει είτε να αποδείκνυαν μια σχέση δοσολογίας – επιπτώσεων (υψηλότερα ποσοστά χρήσης κινητών τηλεφώνων θα σήμαινε και αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικών όγκων), είτε θα εμφανίζονταν πολύ συχνότερα όγκοι στην πλευρά του κεφαλιού στην οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα περισσότερο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μελέτες που να έχουν αποδείξει αυτούς τους συσχετισμούς.
Καρκίνος και… τεχνητές γλυκαντικές ουσίες
Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες που περιέχουν σακχαρίνη, ασπαρτάμη και σουκραλόζη έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν τον μεταβολισμό, προκαλώντας σε κάποιους ανθρώπους αύξηση της αρτηριακής πίεσης, της “κακής” χοληστερόλης και του σωματικού λίπους.
Συνολικά, αυτά αυξάνουν και τον κίνδυνο ενός ατόμου για διαβήτη τύπου-2, υπέρταση και καρδιαγγειακή νόσο. Αλλά δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο.
Η ιδέα ότι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες προκαλούν καρκίνο προέρχεται από τις αρχές του 1970, όταν μια μελέτη έδειξε ότι η ζαχαρίνη προκαλεί καρκίνο της ουροδόχου κύστης σε αρουραίους.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτά δεν επαληθεύτηκαν ποτέ σε ανθρώπους. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ, εκατοντάδες μελέτες έκτοτε για όλα τα προαναφερθέντα χημικά δεν έδειξαν ποτέ καμία οριστική σύνδεση των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών με υψηλότερο κίνδυνο για οποιαδήποτε μορφή καρκίνου.
Καρκίνος και… αποσμητικό
Αν έχετε προσέξει ποτέ τα συστατικά στην ετικέτα του αποσμητικού ή αντιιδρωτικού σας, μπορεί να έχετε δει πως το ενεργό συστατικό είναι το αλουμίνιο, το οποίο φράζει τους ιδρωτοποιούς αδένες σας.
Η ερώτηση στο μυαλό πολλών ανθρώπων είναι εάν η απορρόφηση αρκετού αλουμινίου θα μπορούσε να προκαλέσει καρκίνο του μαστού (επειδή οι μασχάλες είναι κοντά στο στήθος).
Η επικρατούσα άποψη είναι ότι το αλουμίνιο μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων του μαστού. Ευτυχώς, όμως, οι περισσότερες μελέτες σχετικά με το θέμα αυτό δεν έχουν βρει κανένα στοιχείο που να επαληθεύει αυτήν τη θεωρία.
Σχετικά με το θέμα των parabens, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως ως συντηρητικά σε αποσμητικά, μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχουν σε υψηλά επίπεδα σε όγκους του καρκίνου του μαστού.
Ωστόσο, αυτές οι μελέτες δεν έχουν διερευνήσει την παρουσία τους σε υγιή ιστό του μαστού. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (CDC) έχει επισημάνει ότι οι εγκεκριμένες μάρκες αποσμητικών και αντιιδρωτικών δεν περιέχουν parabens, ούτως ή άλλως.
Πηγή
Για κάποιους, ο καρκίνος υποχωρεί ή περνάει σε φάση ύφεσης μέσω της χημειοθεραπείας, ή της ακτινοθεραπείας, όπου υπάρχει πιθανότητα ακόμα και πλήρους ανάρρωσης.
Άλλοι υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όποιου καρκινικού όγκου, ελπίζοντας ότι δεν έχουν μείνει καθόλου καρκινικά κύτταρα στον οργανισμό τους μετά την επέμβαση.
Ο στόχος, ωστόσο, είναι να αποφύγει κανείς τον καρκίνο εξ αρχής. Πώς, όμως, να το πετύχει αυτό, όταν τα πάντα γύρω μας φαίνεται πως με τον ένα ή άλλο τρόπο μπορεί να τον προκαλούν;
Με τόσα πολλά πράγματα που φέρεται να συμβάλλουν στον κίνδυνο καρκίνου, είναι εύκολο να φτάσει κανείς στο σημείο να ανησυχεί υπερβολικά για το κάθε τι που τρώει ή κάνει, ειδικά όταν νέες μελέτες προειδοποιούν για μια νέα ουσία, προϊόν, ή συμπεριφορά που “είναι καρκινογόνα”.
Μερικές φορές, δεν είναι αυτή ακριβώς ολόκληρη η αλήθεια. Άλλες φορές, απλά δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να αποτελεί “κανόνα” σε ό,τι αφορά τον καρκίνο.
Δείτε 3 παραδείγματα από πράγματα ή καταστάσεις, που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι προκαλούν καρκίνο, αλλά κάνουν λάθος:
Καρκίνος και… κινητά τηλέφωνα
Ναι, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η παρατεταμένη χρήση των κινητών τηλεφώνων, όταν τα κρατάμε κοντά στο κεφάλι μας για να μιλήσουμε, μπορεί να προκαλέσει όγκους στον εγκέφαλο σε βάθος χρόνου.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, τα κύματα που εκπέμπονται από τις κεραίες στα τηλέφωνα μας είναι γνωστά ως κύματα ραδιοσυχνότητας. Αυτά τα κύματα εμπίπτουν στο φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας μεταξύ των ραδιοκυμάτων FM (ραδιόφωνο) και των μικροκυμάτων.
Είναι μια μορφή μη-ιονίζουσας ακτινοβολίας, που σημαίνει ότι δεν έχει αρκετή ενέργεια για να προκαλέσει καρκίνο βλάπτοντας απευθείας το DNA στο εσωτερικό των κυττάρων. Αν αυτή η ακτινοβολία ήταν αρκετή για να προκαλέσει καρκίνο, οι σχετικές μελέτες θα πρέπει είτε να αποδείκνυαν μια σχέση δοσολογίας – επιπτώσεων (υψηλότερα ποσοστά χρήσης κινητών τηλεφώνων θα σήμαινε και αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικών όγκων), είτε θα εμφανίζονταν πολύ συχνότερα όγκοι στην πλευρά του κεφαλιού στην οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα περισσότερο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μελέτες που να έχουν αποδείξει αυτούς τους συσχετισμούς.
Καρκίνος και… τεχνητές γλυκαντικές ουσίες
Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες που περιέχουν σακχαρίνη, ασπαρτάμη και σουκραλόζη έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν τον μεταβολισμό, προκαλώντας σε κάποιους ανθρώπους αύξηση της αρτηριακής πίεσης, της “κακής” χοληστερόλης και του σωματικού λίπους.
Συνολικά, αυτά αυξάνουν και τον κίνδυνο ενός ατόμου για διαβήτη τύπου-2, υπέρταση και καρδιαγγειακή νόσο. Αλλά δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο.
Η ιδέα ότι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες προκαλούν καρκίνο προέρχεται από τις αρχές του 1970, όταν μια μελέτη έδειξε ότι η ζαχαρίνη προκαλεί καρκίνο της ουροδόχου κύστης σε αρουραίους.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτά δεν επαληθεύτηκαν ποτέ σε ανθρώπους. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ, εκατοντάδες μελέτες έκτοτε για όλα τα προαναφερθέντα χημικά δεν έδειξαν ποτέ καμία οριστική σύνδεση των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών με υψηλότερο κίνδυνο για οποιαδήποτε μορφή καρκίνου.
Καρκίνος και… αποσμητικό
Αν έχετε προσέξει ποτέ τα συστατικά στην ετικέτα του αποσμητικού ή αντιιδρωτικού σας, μπορεί να έχετε δει πως το ενεργό συστατικό είναι το αλουμίνιο, το οποίο φράζει τους ιδρωτοποιούς αδένες σας.
Η ερώτηση στο μυαλό πολλών ανθρώπων είναι εάν η απορρόφηση αρκετού αλουμινίου θα μπορούσε να προκαλέσει καρκίνο του μαστού (επειδή οι μασχάλες είναι κοντά στο στήθος).
Η επικρατούσα άποψη είναι ότι το αλουμίνιο μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων του μαστού. Ευτυχώς, όμως, οι περισσότερες μελέτες σχετικά με το θέμα αυτό δεν έχουν βρει κανένα στοιχείο που να επαληθεύει αυτήν τη θεωρία.
Σχετικά με το θέμα των parabens, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως ως συντηρητικά σε αποσμητικά, μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχουν σε υψηλά επίπεδα σε όγκους του καρκίνου του μαστού.
Ωστόσο, αυτές οι μελέτες δεν έχουν διερευνήσει την παρουσία τους σε υγιή ιστό του μαστού. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (CDC) έχει επισημάνει ότι οι εγκεκριμένες μάρκες αποσμητικών και αντιιδρωτικών δεν περιέχουν parabens, ούτως ή άλλως.
Πηγή